Bijna op de Azoren! Blog van Iris

Hee thuis!

Deze keer de sailmail een dagje eerder, omdat we morgen al aankomen in de Azoren!!!! Dan hebben we weer WiFi, dus daarom is het leuker om het nu vast te versturen. Kijken wat er eerder is, WiFi of de sailmail.

Het is nu ook echt koud hier, ergens ook wel lekker na die warme weken. Lekker weer in je slaapzak liggen enzo. Alleen ging het wel heel snel van warm naar koud. Het was echt ongeveer van de ene op de andere dag van korte broek naar thermoskleding.

Ook merk je dat we dichtbij de Azoren zijn, omdat er best veel walvissen zijn. Alleen komen ze elke keer maar twee keer boven en dan zijn ze weer weg. Dus als er ‘walvissen!!’ wordt geroepen ben ik bijna altijd te laat.

De laatste week is er een scheepsovername waarbij we de taken van de crewleden overnemen. Nu zijn er stages om te kijken wat je wil. Ik weet al vrij zeker dat ik kok wil worden en heb met Renske en Koen gisteren en vandaag voor iedereen avondeten gemaakt.

Morgenochtend komen we waarschijnlijk voor we wakker worden in de Azoren. Sommige mensen willen graag wakker gemaakt worden, maar ik kan m’n slaap goed gebruiken en daarnaast is het morgen Lazy Monday, dus kunnen we uitslapen! We gaan naar het eiland Horta en blijven daar drie dagen. Dan gaan we in ongeveer een week door naar Frankrijk en blijven we daar de resterende tijd, ongeveer een week. Dan met de bus terug en zie ik iedereen weer. Dan weer terug naar m’n normale, rustige leventje. Hier is het alles behalve rustig; ’s ochtends helemaal zelfstudie, ’s middags schoonmaken en allerlei activiteiten, zoals stages, excursies of workshops. Als er even niks is, ga ik vaak lekker pitten. Na het avondeten zijn we vrij, alhoewel er wel af en toe een feestje wordt georganiseerd! Woensdag hadden we bijvoorbeeld een halfway party. De zee was toen en tot vandaag nog steeds super wild, dus dat was het bijzonderste feestje ooit. Je moet je de hele tijd vasthouden, want soms komt er een golf en als de boot schuin gaat door het schommelen glij je zo weg. Tijdens de wachten ‘s nachts is het soms bjina eng hoe hard het regent stormt. En dan moet je ook nog eens de hele tijd zeilen gaan heisen en strijken terwijl je amper kan blijven staan. Vanmiddag hebben we gegijpt en nu is het gelukkig weer wat rustiger en vliegen alle boeken, bordjes en helaas soms ook mensen niet meer in het rond.

Jooee

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *