Blog

Hallootjes!

We hebben de oceaanoversteek overleefd, dat is wel een applausje waard toch?! We zijn net weer vertrokken uit l’Aber Wrac’h in Frankrijk en varen nu naar Hon Fleur. Van daaruit rijden we zaterdag met een bus terug naar Ede. Zaterdag al! De tijd gaat ineens zo snel. Aan de ene kant heel fijn om weer naar huis te gaan, maar andere kant ook zooo jammer.

Het laatste stukje van de oversteek hebben we een paar dagen murder game gespeeld. Je krijgt dan drie kaartjes met een naam, moordwapen en plaats op het schip. Ik bleek best een goede moordenaar te zijn, ik heb namelijk eerst met een smoesje Tom naar de bakboordschoot van de innerjib weten te krijgen en hem daar met een logboek vermoord. Toen kreeg ik zijn kaartje en moest ik Nico vermoorden bij de bakboordschoot van de outerjib vermoorden (lekker veschillende plek, not) met een opblaasbare flamingo. Doordat ik hier een vriendin heb die blijkbaar haar klep voorbij praat, ahum Lieke, wist Nico dit vrij snel. Hij wilde graag vrijwillig dood en we hadden al een halve begrafenis gepland, maar toen heb ik hem toch lekker vermoord haha, was hij niet zo blij mee, ik wel! Toen kreeg ik van Nico Wiebe in de mannen-wc. Dat klinkt niet moeilijk, maar dat is het wel aangezien hij een eigen wc heeft, omdat hij eerste stuurman is. Uiteindelijk is dat me ook een soort van gelukt, omdat Wiebe mij had en mij eerder vermoordde, toen kreeg hij zichzelf en heeft ie zelfmoord  gepleegd.

Eergisteren kwamen we aan in l’Aber Wrac’h, toen we aankwamen waren er suuuuper veel mensen op de steiger aan het kijken, blijkbaar zien ze niet heel vaak zo’n schip. Toen mochten we nog weer aan land, wat weer super leuk was na een week op zee. We gingen toen met z’n allen bij een crêperie eten. Geen supermarkt helaas hier, iedereen had al wel z’n eten opgegeten, omdat we toch bijna aankwamen. Maar ik ging voor m’n kokstage weer mee inkopen doen en toen heb ik heel veel lekkere koekjes en snoep en nog veel meer meegenomen en toen ben ik dat hier soort van gaan verhandelen hehe, want iedereen wilde heel graag eten. Uiteindelijk heb ik helaas geen winst gemaakt, omdat ik ook wat had weggegeven, zonde hè. Ook hebben we maar een middagje open ship gedaan, omdat die Fransmannetjes allemaal zo nieuwsgierig zijn. Dr is alleen niet heel veel aan, Fransen rondleiden die geen Engels kunnen. Ook al heb ik al vijf jaar Frans, ik kan geen hele verhalen vertellen.

Vannacht hebben we weer op een heel mooi onbewoond eiland geslapen. Dit keer niet buiten, maar deze keer hadden we wel maar 14 matrassen met zn 25en en waren er overal spinnen, ratten en harige rupsen. Verder was het misschien wel de mooiste plek waar ik ooit ben geweest, overal roze bloemetjes, rotsen die je kon beklimmen en witte strandjes. We hebben daar gebarbequeëd en gezellig bij een kampvuur gezeten.

Zaterdag alweer thuis, het lijkt me zo raar om weer een eigen kamer te hebben en weer zeven uur per dag naar school te moeten…

Groetjes!

Iris

Hallo allemaal,

Op het moment dat ik dit schrijf heb ik best wel haast. Ik heb wacht om 1800 uur en het is nu 1936 uur, dus ik moet heel erg opschieten. Ik zit in het wachtgroepje met Fief en Maud en het is altijd supergezellig. De eerste avond dat we wacht hadden, zijn we met zijn allen op de grond gevallen omdat het regende en we gingen dansen. Daarna gingen we glijden van de ene kant van het schip naar de andere kant met de golven mee, het was echt geniaal en we hadden met zijn allen de slappe lach. Ik heb nu dan ook best wel zin in de wacht.

We hadden in de tijd voordat we aankwamen in Frankrijk een spel, de Murder Game. Je kreeg 3 kaartjes, een plaats, persoon en moordwapen. Je moest de persoon met het moordwapen op die locatie vermoorden (niet echt vermoorden want dat is iets te intens, maar je snapt het principe). En ik heb iemand vermoord! Ik moest Jarno vermoorden met een zwemvest op het achterdek bankje. Ik had een workshop en zag hem daar zitten praten. Toen ben ik opgestaan heb een zwemvest gepakt en ben naar hem toe gelopen en heb heel droog gezegd: “Ja, nu ben je dood.” Zelf ben ik niet vermoord. Martijn moest me vermoorden met een rekenmachine bij de black hole, maar op een gegeven moment had hij een heel opvallende poging en sindsdien heb ik de black hole (opslagplek achterin de aft hold) ontweken. Voordat we aankwamen werd er omgeroepen: “Kan Esther naar de aft holt komen?” Ik heb Lieke gestuurd als plaatsvervanger met een sticker met mijn naam. Martijn kon er wel om lachen.

Maar goed, dit is de laatste week dat we hier zijn. Nog maar een paar dagen. In deze lange tijd zijn er een paar dingen waar ik aan gehecht ben geraakt, vooral eten. Ik ga een paar dingen opnoemen die ik thuis heeeeeel graag wil eten, want ik ga daarbij aan deze tijd terugdenken.

• Kotscrackers/dubbeldekkers: Ik had een lange tijd wacht met Lieke en wij hadden de hele tijd honger dus dan gingen we dubbeldekkers eten. Dat zijn twee cream crackers met pindakaas. We noemen ze kotscrackers omdat je deze krijgt als je heel misselijk bent.
• Cornflakes en houdbare melk: Elke 3 dagen is er een keer cornflakes te ten. Het draait de hele tijd door, een dag havermout, yoghurt en muesli en dan cornflakes. Dat is wat ik de hele tijd als ontbijt eet, terwijl ik dat thuis echt nooit eet en houdbare melk heel vies vind. Maar hier eet ik de hele tijd door alles.
• Mariakoekjes: Aan het begin van de reis kregen we elke dag om 1000 uur 1 mariakoekje, en daarna gingen we leuk verder met honger lijden. Maar mariakoekjes zijn best lekker als je bent vergeten zelf een hele voedselvoorraad in te slaan. Dat hebben we elke keer daarna wel gedaan als we aan land aankwamen. Ik ben daar nu echt een fortuin aan kwijt geraakt, oeps.

Er zijn nog wel meer dingen, maar zoals ik al zei: ik heb haast. Maar ik heb op dit moment vooral heel veel zin in stroopwafels, zondag ga ik naar de supermarkt om stroopwafels te halen.

Groetjes Esther

PS. Ik mocht toch nog even snel mijn mail afmaken tijdens de wacht, maar er is net even wat gebeurd: Fosse ging rondjes fietsen over het dek. Zoals je hoort: Safety First.

Hallo allemaal,

Maandag ochtend kwamen we aan op de Azoren. We werden om 7 uur wakker gemaakt omdat we het in zicht was. Dus, snel uit bed komen en meteen aan het werk om zeilen te strijken. Nou ja, meteen…? Niet iedereen, kuch kuch. Ik had gewoon een half uur nodig om me mentaal voor te bereiden voordat ik uit bed kon komen. Maar het was het helemaal waard, de Azoren zijn echt heel mooi, en wie slaapt er nou nog tegenwoordig?

En, wat doe je als eerste als je weer aan land bent na 10 dagen? Wifi en taart natuurlijk. Toen we aankwamen zat dus iedereen te appen en we zijn zo snel mogelijk naar de supermarkt gegaan om taart te halen. Ook heeft iedereen meteen inkopen gedaan want alle voedselvoorraden waren alweer op. Ook zijn we langs Peter Café Sport gegaan en hebben allemaal onze brieven opgehaald. Er was echt veel opgestuurd sommige mensen hadden zelfs hele pakketten vol met drop en suikerbrood. Ik had zelf 9 geweldige brieven, nogmaals bedankt allemaal. Ik opende mijn eerste brief en er kwam meteen allemaal glitter en confetti uit en ik heb van thuis een superlieve brief met een knuffel, ik ging echt stuk!

Dinsdag zijn we begonnen met de tekening op de kade. Ik heb samen met Meike een heel ontwerp gemaakt en wij zijn een beetje de verantwoordelijken geweest de hele tijd. Elk kleine beetje vrije tijd hebben we aan de tekening gewerkt, en hij is supermooi! Jammer dat ik geen foto’s kan sturen in de sail mail (Ada: gelukkig had Esther die al een keer over de app gestuurd, dus toch in beeld). Meteen nadat er een potje verf was geopend, is Rosa er tegenaan gelopen. Ze had de verf op haar schoen gekregen en ook op de kade was er een grote vlek gekomen. Rosa heeft gewoon haar hele schoen geverfd en van de vlek op de kade heb ik een dolfijn gemaakt. Eerst wou ik een walvis maken maar omdat ik niet kan tekenen leek het meer op een dolfijn, dus dat is het geworden.

Woensdag zijn we naar de vulkaan geweest, eerst liepen 2 uur over de krater rand. Je kon gewoon tegen de wind in hangen, er was regen en ook nog eens superveel mist. Ik heb dus net echt iets  gezien maar ik vond het wel leuk om te doen. Daarna liepen we nog 2 uur door het bos naar beneden, we hebben heel lang langs een beekje gelopen. Ik was veel te doorweekt dus ik ben daar maar doorheen gaan lopen.

Daarna gingen we naar een museum, ik kwam er achter dat mijn telefoon niet meer aanging, die was ook nat geworden natuurlijk. In het museum heb ik niks meegekregen, ik en gewoon half in slaap rond gaan lopen. ’s Avonds heb ik mijn mobiel in een bakje rijst gedaan. Er staat hier aan boord zo een bakje voor dit soort momenten gewoon altijd klaar. Daarna gingen we naar Peter om daar te eten en een paar mensen van het schip hebben een optreden gegeven. Alles is gefilmd dus daar kunnen jullie nog van mee gaan genieten.

Donderdag zouden we vertrekken maar dat ging niet lukken door het weer, uiteindelijk is dat zaterdag geworden. In de tussentijd hebben we vooral veel activiteiten aan boord gedaan.

Ondertussen hebben we gesolliciteerd voor de scheepsovername, ik heb voor bosun en deckhand gekozen. Ook zijn we begonnen met bootjes bouwen van Pringles bussen, we gaan daarmee een wedstrijdje doen als we in Frankrijk aankomen.

Groetjes Esther

Hoi allemaal!

We zijn zaterdag weer vanaf de Azoren vertrokken. We wilden eigenlijk donderdag vertrekken, maar het weer zag er toen niet zo goed uit en de beruchte antenne werkte nog steeds niet goed. Maar dat was niet zo erg, want Horta was heel mooi en er waren genoeg leuke dingen te doen.

Veel mensen hadden voor ons allemaal leuke en lieve kaartjes gestuurd naar Peter’s Sport Café. Dankjulliewel!! <3 Dat is het café waar iedereen wat gaat eten die de oceaan heeft overleefd. Nou, dat hadden wij, dus hebben we daar met z’n allen gegeten. Daarna hebben de muzikalen op de Wylde Swan opgetreden in het café, de Azorenaren (?) vonden het geweldig en gingen helemaal los.

Op loopafstand was de grootste supermarkt van de Azoren en natuurlijk hebben we meerdere keren weer flink ingeslagen. Het eten aan boord is hartstikke lekker, maar als je om 10 uur alleen één biscuitje krijgt, wil je nog wel wat bij-eten…

We zijn nu ook officieel weer in Europa, ook al voelt dat niet zo. Op het eiland konden we dus weer heel veel bellen en appen, wat heel fijn was. We zijn hier inmiddels al bijna 6 weken, holy shit!

Alle sailmails en kaartjes die ik tot nu toe heb gekregen hangen in mijn bunk, ook ligt ie vol met aalllemaaaall eten en kleren, haha. Gelukkig is er ook nog wel een beetje ruimte voor mij over.

Met de scheepsovername word ik kok samen met Renske en Koen. Toen er inkopen moesten worden gedaan voor het laatste stuk oceaanoversteek mochten we daarom mee. Zo deden we inkopen voor 42 man voor 8 dagen. Uitendelijk hadden we vijf winkelkarretjes helemaal vol!

’s Avonds kwam Pédro de walvisman een heel verhaal vertellen over walvissen, want die zijn hier heel veel. Potvissen zijn mijn nieuwe lievelingsdieren denk ik, want die hebben olie in hun kop en dat is echt super slim, als je wil weten waarom leg ik het je wel een keer met alle liefde uit.

Ook zijn we naar de vulkaan op dit eiland gegaan. Eigenlijk zíjn de Azoren gewoon vulkanen, best wel cool. We hebben de halve krater rondgelopen, maar het waaide heel hard, dus je moest je best doen niet van de krater af te vallen… Helaas was het ook nogal mistig, dus zagen we niet zoveel van de vulkaan. Daarna hebben we een heel stuk door het bos langs een richel water gelopen, waar het af en toe zo modderig was dat we óf als een penguïn met onze benen wijd en aan beide kanten van de richel een voet eroverheen moesten, óf gewoon door het water moesten lopen. Achteraf was het echt vet, maar toen we ruim vier uur aan het lopen waren was het wat minder…

Nu zitten we weer op zee en moeten we weer wennen aan de golven die ineens wel heel heftig zijn. Gisteren had ik barslecht geslapen, was ik weer zeeziek en moest ik kotsen tijdens mn toets. Toen heb ik daarna mn tweede toets niet meer gemaakt en de halve dag geslapen en nu gaat het weer goed. Ohja, vannacht had ik mn vinger tussen de deur, want door de golven gaan die soms ineens vet hard dicht.

Ook moeten we nu door de hele nacht wacht lopen. Ik moet vannacht van 4 tot 6 uur, dus dat wordt leuk…

X Iris

Hallo allemaal,

Afgelopen week zijn we op zee geweest richting de Azoren, daar zullen we morgen aankomen. Daarom schrijven we de sail mail vandaag al (zondag). Er is niet heel veel gebeurd, we varen door een gebied met veel buien dus elke keer ben je net ergens mee bezig en dan roept er iemand: “Hop, hop, hop top sail er op!” of “Waf, waf, waf top sail er af!”. Ik weet het, heel origineel. Als we om 06.45 wakker worden gemaakt hoor je ook als eerste: Goedemorgen, hop, hop ,hop top sail er op. Daarmee zijn de dagen hier wel een beetje gevuld. Natuurlijk moeten we ook andere zeilen hijsen en strijken dus we leren wel van alle zeilen wat… 😊

Als je mijn facebook stukje hebt gelezen weet je dit al, maar ik heb dinsdag een snijplank kapot geslagen. We moesten tijdens happy hour afval plat slaan met een hamer, zodat het in de anchor locker zou passen en toen brak de snijplank opeens… Gelukkig heb ik er nog geen problemen over gekregen, alleen durf ik nu niet nog een keer afval plat te gaan slaan.

Woensdag hadden we de halfway party, eerst deden we een puntenspel tussen team kipnugget en team goede team naam. Ik zat in team kipnugget en wij hebben gewonnen!! Tijdens dit spel werden we in tweetallen weggeroepen om een parcours te doen. Ik werd weggeroepen met Maike. We moesten met blinddoek om een heel rondje om het schip, terwijl de crew de grootste lol aan het maken was met het nat gooien van ons. We moesten halverwege zout water drinken, ik heb het achterovergeslagen en toen pas had ik door dat het zout water was, lekker joh! Ook werden we zeebonk (water over je hoofd) of kregen we zeebenen (water over je voeten) Ik koos natuurlijk de verkeerde, zeebonk. Na dit parcours hadden we een feestje op het dek, we gingen heel erg op en naar en er waren al zo veel golven over het dek geslagen, dus er zijn een aantal mensen gevallen, dat was erg grappig. Om 10 uur werden we naar binnen geroepen want de volgende dag moesten we weer zelfstudie oen en de leraren zijn daar echt super streng over, ook al loop je een week voor net als ik.

Donderdag had ik een geluksmomentje, ik ging namelijk douchen! Dat is hier echt een heel zeldzaam moment, je mag ongeveer 5 minuten douchen per week. Maar gelukkig zijn we dat met zijn allen dus dan is het niet erg.

Zaterdag hadden we dodenherdenking, daarover heb ik ook al verteld in het facebookstukje en mijn woorden zijn al bijna op dus dan moet je dat maar lezen. Ook had ik stage bij de tweede stuurman, ik heb even gestuurd, dat had ik al eerder gedaan maar het weer is nu erg random, dus dat was toch wel leuk.

En nu is het zondag! We schrijven voor een keer op zondag want morgen ochtend komen we aan op de Azoren! De crew maakt mij en een paar anderen wakker als het land in zicht is, dus dat wordt kort slapen! Ik kan ook niet vroeg gaan slapen want ik heb wacht tot 10 uur.

Groetjes Esther

Het Facebookstukje van Esther heb ik nog niet gevonden. Komt vast vandaag of morgen…..

Hee thuis!

Deze keer de sailmail een dagje eerder, omdat we morgen al aankomen in de Azoren!!!! Dan hebben we weer WiFi, dus daarom is het leuker om het nu vast te versturen. Kijken wat er eerder is, WiFi of de sailmail.

Het is nu ook echt koud hier, ergens ook wel lekker na die warme weken. Lekker weer in je slaapzak liggen enzo. Alleen ging het wel heel snel van warm naar koud. Het was echt ongeveer van de ene op de andere dag van korte broek naar thermoskleding.

Ook merk je dat we dichtbij de Azoren zijn, omdat er best veel walvissen zijn. Alleen komen ze elke keer maar twee keer boven en dan zijn ze weer weg. Dus als er ‘walvissen!!’ wordt geroepen ben ik bijna altijd te laat.

De laatste week is er een scheepsovername waarbij we de taken van de crewleden overnemen. Nu zijn er stages om te kijken wat je wil. Ik weet al vrij zeker dat ik kok wil worden en heb met Renske en Koen gisteren en vandaag voor iedereen avondeten gemaakt.

Morgenochtend komen we waarschijnlijk voor we wakker worden in de Azoren. Sommige mensen willen graag wakker gemaakt worden, maar ik kan m’n slaap goed gebruiken en daarnaast is het morgen Lazy Monday, dus kunnen we uitslapen! We gaan naar het eiland Horta en blijven daar drie dagen. Dan gaan we in ongeveer een week door naar Frankrijk en blijven we daar de resterende tijd, ongeveer een week. Dan met de bus terug en zie ik iedereen weer. Dan weer terug naar m’n normale, rustige leventje. Hier is het alles behalve rustig; ’s ochtends helemaal zelfstudie, ’s middags schoonmaken en allerlei activiteiten, zoals stages, excursies of workshops. Als er even niks is, ga ik vaak lekker pitten. Na het avondeten zijn we vrij, alhoewel er wel af en toe een feestje wordt georganiseerd! Woensdag hadden we bijvoorbeeld een halfway party. De zee was toen en tot vandaag nog steeds super wild, dus dat was het bijzonderste feestje ooit. Je moet je de hele tijd vasthouden, want soms komt er een golf en als de boot schuin gaat door het schommelen glij je zo weg. Tijdens de wachten ‘s nachts is het soms bjina eng hoe hard het regent stormt. En dan moet je ook nog eens de hele tijd zeilen gaan heisen en strijken terwijl je amper kan blijven staan. Vanmiddag hebben we gegijpt en nu is het gelukkig weer wat rustiger en vliegen alle boeken, bordjes en helaas soms ook mensen niet meer in het rond.

Jooee

Hallo thuis!

Vorige week zijn we eerst nog even in Sint Georges in Bemuda gebleven, omdat de antenne maar niet kwam. Een van die dagen hadden we vier mini-scheepsovernames, waarbij elk groepje iets moest doen. Het eerste groepje voer de baai uit, de tweede had een man overboord oefening, de derde deed een paar zeilmanouvres en wij, het laatste groepje, mochten weer terug de baai in varen. Ik mocht de kapitein zijn, dus moest overzicht houden over alles en iedereen, de koers bepalen en doorgeven en met de loods communiceren. Ondanks mijn niet-zo-geweldige zeilkennis zijn we veilig weer teruggekomen.

Daarna waren we zogenaamd gestrand op een onbewoond eiland – ja, je moet wat als je anderhalve week op Bermuda moet blijven – en hebben we daar met alle trainees zelf avondeten en een slaapplek gemaakt. We hebben letterlijk op een zeiltje onder de sterren geslapen. We hadden gelukkig wel wat ingrediënten gekregen en voor het ontbijt hebben we vanalles bij elkaar gegooid en daar kwamen een soort van bananenpannekoeken met muesli en hagelslag uit, het beste ontbijt ooit.

Uiteindelijk kwam vrijdag eindelijk de antenne en zijn we diezelfde avond vertrokken. Gelukkig heb ik nu veel minder last van zeeziekte, ik ben blijkbaar toch een beetje gewend 🙂

Gisteren was het koningsdag en we waren dan misschien niet in ons eigen land, maar we hebben op de oceaan wel een soort koningsmarkt gemaakt; we waren allemaal koningsparen en elk paar had een iets van een kraampje. De meest heilige kraampjes waren natuurlijk die eten verkochten. Ik had met Meike en loterij gemaakt. We hadden ook onze eigen geldsoort: de antennas. Er staan allemaal lelijke foto’s op van mensen hier.

Vandaag is het weer Lazy Monday, dus ook pannekoekendag. Maike en ik hebben dus víér uur in de keuken gestaan om voor alle 42 de mensen pannekoeken te bakken. We zien hier trouwens bijna elke dag dolfijnen, hoe vet is dat.

Groetjes van Iris vanaf de Atlantische Oceaan

Hallo allemaal,

Sinds de vorige sailmail is er weer zo veel gebeurd! Zo hebben we in de haven gezwommen maar er waren kwallen die portugese oorlogsschepen heten, daarom hadden we kwallenwacht zodat we toch konden zwemmen. Ook zijn we elke dag naar St. George’s geweest, dan hadden we even wifi, konden we door het stadje lopen en konden we ijs halen, dat was wel echt heel leuk!

Dinsdagavond begon de echte gekte. Auke, Maike en Fief zouden in het jibnet gaan slapen die nacht, we lagen toch stil dus dat kon wel. Ik heb eerst ongeveer een uur gekletst bij hun en toen ben ik er toch bij gaan liggen. Het jibnet ligt best lekker! Het enige rare was dat als je wakker werd, je onder je vissen hoorde zwemmen of een vogel boven je hoorde vliegen ofzo. Ik werd al wel om half zes wakker dus ik heb de zonsopgang gekeken vanuit het jibnet, ook heb ik Maike weggejaagd, blijkbaar ademde ik hard ofzo… Dus die is om 5 uur weg gegaan om nog binnen wat te slapen. Ik vond het echt heel leuk!

Woensdag hebben we vier mini scheepsovernames gedaan, ik was deckhand de eerste ronde toen we de haven uit gingen. Ik hoefde eigenlijk niks te doen dus ik heb meegeluisterd naar de anderen. Toen heb ik geholpen bij de derde ronde, dat was een MOB drill (man over boord). Ik moest voorop de boot staan en wijzen naar de “MOB”( in werkelijkheid een boei) en de afstand inschatten en dat vertellen aan de mensen die op het achterdek stonden via de porto. Het ging best goed maar het is best moeilijk want het gaat best snel.

Toen we weer terug kwamen in de haven kwam het volgende. We zijn met zijn allen naar een eilandje gegaan in de haven en hebben daar geslapen. We hebben zelf een kampvuur gemaakt, gekookt en een hut gebouwd. ’s Avonds hebben we weerwolven gespeeld en een bosspel gedaan, toen ben ik met een paar mensen buiten gaan slapen onder de sterren in alleen onze slaapzakken op de harde grond. Bij het ontbijt hadden we lekker pannenkoeken en broodjes gemaakt boven het vuur. Het was echt heel gezellig.

Vrijdag hadden we pizzadag, ik heb meegeholpen met het beleggen van de pizza’s. Terwijl ik pizza aan het eten was gingen we de haven uit en nu zitten we eindelijk weer op zee! Ondertussen heb ik dus al weer wacht gelopen en sailtraining gehad.

We lopen wacht ’s avonds in 4 groepen 2 uur lang tussen 1800 en 0200, tijdens deze wacht leren we sturen, deck check doen (kijken of het dek nog netjes is), engine room check doen (kijken of alle metertjes nog goed staan), leren we dingen over de zeilen en we kijken of er boten aankomen ofzo, maar het is vooral heel erg gezellig.

Vandaag was het lazy Monday, lekker geen zelfstudie dus, wel heb ik een workshop Koreaans gedaan van Auke, nu staan mijn armen vol met woorden en namen in het Koreaans…

Groetjes Esther